سورة الأعلى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿١﴾

تسبیح و تقدیس کن پروردگار والا مقام خود را

الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ ﴿٢﴾

همان خداوندی که ( چیزها را ) می آفریند و سپس ( آنها را هماهنگ می کند و ) می آراید .

وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ ﴿٣﴾

خداوندی که اندازه گیری می کند و ( هر چیزی را آن گونه که شایسته و بایسته است می آفریند ، و آن گاه آن را به کاری ) رهنمود می نماید ( که باید بکند )

وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ ﴿٤﴾

خداوندی که چَراگاه را ( برای تغذیه ی جانداران از زمین می رویاند و ) بیرون می آورد .

فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ ﴿٥﴾

سپس آن را خشک و سیاه می گرداند .

سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ ﴿٦﴾

ما قرآن را بر تو خواهیم خواند و به تو خواهیم آموخت ، و تو دیگر آن را فراموش نخواهی کرد .

إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ ﴿٧﴾

مگر چیزی را که خدا بخواهد . قطعاً او آشکارا و نهان را می داند . ( چنین خدائی نگاهبان قرآن است و آنچه مورد نیاز بشر بوده و هست از طریق وحی قرآن به تو می رساند ، و چیزی را در این زمینه فرو گذار نمی کند . )

وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ ﴿٨﴾

ما تو را برای شریعت ساده و آسان ( آئین اسلام ) آماده می سازیم ( و کارهای خیری را برای تو آسان می نمائیم و در انجام آنها توفیقت می دهیم ) .

فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ ﴿٩﴾

اگر پند و اندرز سودمند باشد ، پند و اندرز بده .

سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ ﴿١٠﴾

کسی که ( احساس مسئولیت می کند و از خدا ) می ترسد ، پند و اندرز خواهد گرفت .

وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿١١﴾

و بدبخت ترین فرد ( پند و اندرز را کنار خواهد گذاشت و ) از آن دوری خواهد گزید .

الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ ﴿١٢﴾

آن کسی که داخل عظیم ترین ( و هولناکترین ) آتش خواهد شد و بدان خواهد سوخت .

ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ ﴿١٣﴾

سپس در آن آتش ( برای همیشه می ماند و ) نه می میرد و ( و نه آسوده می گردد ) و نه زنده ( بشمار می آید و حالتی که در آن است زندگی نامیده ) می شود .

قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ ﴿١٤﴾

قطعاً رستگار می گردد کسی که خویشتن را ( از کثافت کفر و معاصی ) پاکیزه دارد .

وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ ﴿١٥﴾

و نام پروردگار خود را ببَرد و نماز بگزارد و فروتنی کند .

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿١٦﴾

بلکه ( بنا به سرشت انسانی ) زندگی دنیا را ( که محسوس و نقد است ، بر زندگی آخرت که نامحسوس و نسیه است ) ترجیح می دهید و بر می گزینید .

وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ﴿١٧﴾

در حالی که آخرت ( از دنیا ) بهتر و پاینده تر است ( عاقل چرا باید فانی و گذرا  را بر باقی و پایا ترجیح دهد ؟ ) .

 إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ ﴿١٨﴾

این ( چیزها منحصر به این کتاب آسمانی نیست ، بلکه ) در کتاب های پیشین ( نیز آمده ) و بوده است .

صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ ﴿١٩﴾

( از جمله در ) کتاب های ابراهیم و موسی .

منبع مطلب : سایت islamqt.com